Vorig jaar augustus begonnen Ole en ik aan een nieuw avontuur. Een kersverse D-ploeg laten wennen aan korfbal met twee vakken. Eerste helft veld was stevig aanpoten. Tegen goede teams (Seolto D1, KVK D1, Top D2) spelen, keihard trainen en elke week beter worden. Alle wedstrijden verloren, maar niet kansloos. Vaak net niet. Alle 9 leergierig, gedisciplineerd maar ook eigenwijs (ja maar …). Je zag ze stuk voor stuk groeien. Mooi om te zien.
(Onze eerste wedstrijd was tegen Seolto D1 op zaterdag 2 september 2017)
Werken wordt beloond
Dan de zaal in. We merkten dat we op een kantelpunt zaten. De eerste wedstrijd werd nipt verloren, maar de tweede wedstrijd wonnen we! Wat een feest! En wat had het team het verdiend. Met bij vlagen mooi en goed dynamisch spel wisten we onze tegenstander te verrassen. Uiteindelijk wisten we de helft van de wedstrijden te winnen en 1 keer speelden we gelijk. Een mooie vierde plaats was de eindnotering.
(Een van de eerste trainingen waarbij we de vormen van dynamisch vakspel aan het oefenen zijn. Dit was de training van 5 oktober 2017)
D3 is meer dan korfbal
Natuurlijk deden wij veel meer dan korfballen alleen. We hadden een Sinterkerstpannenkoekendobbelfeest tussen sinterklaas en kerst, we zijn met z’n allen naar het Klokuus geweest en ook afgelopen zaterdag nog lekker zwemmen en daarna frietjes eten in het clubhuis. Fijn was het dat zoveel ouders hebben meegeholpen dit allemaal te organiseren!
(Teamuitje op zaterdag 18 maart 2018)
Alles valt (bijna) op z’n plaats
De tweede helft veld. Een aantal nieuwe tegenstanders: BKC D1, Luctor D1 en Ondo D2. De eerste wedstrijden werden overtuigend gewonnen. De wedstrijd tegen BKC D1 haperde de machine een beetje. Met hard trainen, tussendoor nog twee oefenwedstrijden tegen onze vrienden van Swift D1, werd de zegetocht doorgezet.
Zaterdag 26 mei moesten we uit tegen Ondo D2. Overtuigend wisten we ook deze wedstrijd te winnen met 8-13. Nu moest alleen onze naaste concurrent BKC D1 winnen van Luctor D1 en dan op naar de climax; thuis onze kampioenswedstrijd tegen … jawel BKC D1.
BKC had op papier de winst al binnen, maar dat gebeurde dus niet; toen wij de uitslag checkten na ons laatste fluitsignaal wisten we niet wat we zagen: BKC had verloren. Dat betekende maar 1 ding; wij zijn K A M P I O E N! Wat een feest! Maar wat jammer dat Ilana en Ole er niet bij waren … Ilana was geblesseerd en Ole moest zelf spelen.
Nog een keer alles geven
Nog een keer de ploeg op scherp zetten dit seizoen. Twee trainingen waarop keihard is gewerkt aan dynamisch spel, afwerking en strak plaatsen moesten er voor zorgen dat we zaterdag 2 juni ongeslagen kampioen zouden worden. Maar dan moesten we wel winnen van BKC D1. De eerste wedstrijd uit wonnen met 5-7. Maar dat was toen, en dit is nu! We stapten afgelopen zaterdag het veld in met één missie; winnen, heel veel doelpunten scoren, de 0 houden en Ilana (geblesseerd maar wilde toch spelen) 5 speelminuten geven. Met veel ouders, opa’s, oma’s, ooms en tantes, broertjes en zusjes langs de zijlijn, schoten we uit de startblokken. Iedereen had een mega focus. Na 2 minuten viel bij ons het eerste doelpunt. Verzorgd spel, strakke passes en mooie goals zorgden ervoor dat we met 13-2 de rust in gingen.
Na een peptalk begonnen we aan de tweede helft. Het begin verliep stroefjes. Maar daarna begon het weer als een geoliede machine te lopen. Langzaam beseften we dat we zomaar eens de 20 doelpunten zouden kunnen halen. En dat is ook nog gelukt. Juichend stapten we het veld af! Missie geslaagd! Ongeslagen kampioen, veel doelpunten (20), 4 goals tegen (dat moesten er eigenlijk 0 zijn, maar he, who cares) en Ilana kon zeker 15 minuten meedoen!
(Na afloop van de wedstrijd tegen BKC D1; vlnr Marit, Rosalie, Nina, Thijs, Roan, Joppe, Thomas, Ole, Sanne, Esmee en Ilana)
Wat we met z’n allen hebben bereikt
We hebben alle kids stuk voor stuk zien groeien. Ieder op zijn of haar manier. Steeds meer verschillende spelers gingen scoren. We gingen voor elkaar door het vuur. Werden technisch en zeker ook tactisch beter. Lieten bij vlagen mooi dynamisch spel zien. Motiveerden elkaar. Vertelden elkaar de waarheid. Gaven nooit op, bogen achterstanden om naar voorsprong. Toonden karakter. We hadden leuke teamuitjes. Ouders stonden klaar voor het team. En Ole, Dylan, Marit en ik hadden super veel plezier. Soms streng, maar altijd met 1 doel voor ogen. Goed en attractief korfbal spelen en het leuk hebben met elkaar!
Thomas Siahaya
