Het geluid van ballen die tegen korven en de palen stuiteren, geschreeuw van trainers en spelers, veel te harde fluitsignalen van scheidsrechters, sporttassen die her en der liggen en het scorebord dat weer blinkend standen aangeeft. Het is allemaal terug op het sportcomplex van Fortis, zij het onder strenge restricties. Bijna iedereen is het erover eens: het is gelukzalig dat we, ondanks alles, de draad weer kunnen oppakken.
Hoofdcoach Arco Goedkoop is net klaar met de selectieperiode en neemt uitgebreid de tijd om met speaker Elias den Hollander te praten over de huidige stand van zaken.
Hoe heb jij de stillegging doorstaan?
“Met een dubbel gevoel. Als korfbal liefhebber was het natuurlijk teleurstellend. Je wilt binnen de lijnen voor een Fortis-publiek de competitie beslissen. We werden in de zaal wel verdiend kampioen omdat we in mijn ogen op dat moment de best spelende ploeg waren. Maar het eindigde niet op de manier die ik zou willen.”
Ben je in een gat gevallen?
“Ja, dat moet ik toegeven. Ik deed in het begin vrij luchtig over het gemis en was erg bezig met wat de corona allemaal voor gevolgen had voor mensen. Maar al heel gauw verlangde ik terug naar de voorbereiding, de video-analyses en de wedstrijden.”
Hoe heb je dat opgevuld?
“Dat was zoeken. Ik heb veel hardgelopen en gewandeld.”
Maar ook veel gemopperd en gebaald?
“Ja, wel balen. Maar de nuchterheid won het van het gemis van de korfbal.”
Je had begrip voor de coronamaatregelen?
“Jazeker, en dat heb ik nog steeds. Ik neem het echt serieus. Corona is nieuw en je moet koesteren dat we in gunstige omstandigheden zitten, maar er tegelijkertijd serieus mee omgaan.”
De spelers konden natuurlijk niet korfballen. Zag jij voor jezelf een rol weggelegd om ze te stimuleren en motiveren?
“We hadden via de app veel contact. Ik heb ze op mijn manier geprobeerd te overtuigen dat ze moesten blijven bewegen. Een groot deel van de groep heeft dat gedaan. Ze gingen fietsen, lopen, tennissen, dus bleven fit. Als ouder persoon weet ik als geen ander wat er gebeurt als je niet beweegt..!”
Het veldseizoen is begonnen. Eindelijk?
“Jazeker, daar ligt mijn hart. Toen de versoepelingen kwamen groeide het verlangen om te starten.”
De eerste keer dat de groep en staf bijeen kwamen, hoe was dat? Wat trof je aan?
“Kort samengevat: de groep was ontzettend gretig. Dat was er gelijk weer. Iedereen was gelijk supergemotiveerd. Voor zover ik de groep heb leren kennen verwachtte ik ook niet dat de mensen die selectie willen spelen extra gemotiveerd moeten worden.”
Toen begon de daadwerkelijke selectie en dat duurde ongeveer een maand. Waar wordt op gelet tijdens zo’n proces?
“Het is een zeer serieuze zaak. Ik weet als geen ander hoe gevoelig het kan liggen als de keuze op een ander valt en niet op jezelf. Dat moet de staf nauwkeurig doen. Er wordt op best veel punten gelet, vooral bij de dames was veel concurrentie voor basisplaatsen in Fortis 1.”
Ging juist deze selectie anders dan voorheen? Ben je door de coronatijd minder streng of anders in de beoordeling?
“Nee. De spelers hebben gemerkt dat ik ze een intensieve voorbereiding voorschotel. We hebben niet minder trainingsuren, maar ik heb wel aan Eduard Vroomen, verantwoordelijk voor de conditietraining, gevraagd om het rustig aan te doen. De kans op blessures is na de coronaperiode periode groter.”
Selectie betekent dat er spelers worden beloond met een basisplaats, anderen worden teleurgesteld. Dat lijkt me geen gemakkelijke klus omdat vreugde en verdriet dicht bij elkaar liggen.
“Ja, het zijn niet de leukste dingen voor een trainer. Het is dubbel en best een moeilijk verhaal. Ik laat iemand afvallen met een bepaalde boodschap, maar tegelijkertijd verwacht ik dat die speler met mij of mijn collega-trainer aan de slag gaat. Ik verwacht dat ze daar zelf in investeren. Ik ben altijd bereid om daarbij te helpen.”
Assistent-coach is Leonard Debbaut geworden. Hoe verloopt die samenwerking?
“We spreken dezelfde korfbaaltaal, veel dingen gaan gemakkelijk. Als dat zo blijft is dat alleen maar prettig, ook voor de groep omdat we iedereen meer aandacht kunnen geven. Ook fijn is dat we nu twee opvolgers hebben van Harry Buijs in de teambegeleiding: Bibia en Daphne.”
Fortis gaat op het veld Eerste Klasse spelen. Wat zijn jouw verwachtingen en ambities?
“Ik heb sinds jaar en dag dezelfde doelstelling: ik wil elke wedstrijd winnen. En dat verwacht ik ook van de spelers. Alles moet uit de kast gehaald worden. Ik roep nooit dat we gaan voor de eerste of tweede plaats in de poule. Ongeacht waar je in een competitie staat, je moet altijd het maximale uit een wedstrijd halen. In de zaal had de ploeg soms het trekje om mindere tegenstanders wat ruimte te geven. Mijn basisprincipe is dat elke wedstrijd even belangrijk is. Je moet erom bekend staan dat er nooit wat te halen valt bij ons omdat we er altijd voor gaan.”
In vergelijking met de afgelaste veldcompetitie 2019-2020 ontmoet Fortis twee nieuwe ploegen. Bij TOP Arnemuiden klaagt men publiekelijk over dit soort aanpassingen. Hoe sta jij hierin?
“Het was voor mij ook een verrassing, maar ik ga daar geen energie in stoppen. Andere ploegen betekent dat ik daarover informatie moet gaan inwinnen. Mijn tijd steek ik liever in de voorbereiding van de competitie.”
Hoe denk jij dat het verdergaat met korfbal en corona?
“Ik weet het niet. Ik maak me wel zorgen als ik hoor dat het aantal ziektegevallen weer is gestegen. Ik hoop dat er een medisch middel komt. En dat als er een ziektegeval binnen een team of vereniging is ze even niet meedoen met de competitie. Dat het op die manier wordt opgelost. Ik vind het heel goed dat Fortis streng is, want we moeten ook zelf scherp blijven. Ik rijd nu ook alleen naar een uitwedstrijd en niet meer als chauffeur met z’n allen in een busje.”
Verder nog iets?
“Leuk om te vertellen is dat Colin en Arnold het vak van coach willen gaan leren en ons waar nodig assisteren. En de selectie heeft terecht afgedwongen dat we een goede sponsor nodig hebben. Dat is heel belangrijk voor de presentatie en de club als geheel.”
