In de rust van de wedstrijd Fortis 1 – Juliana 1 hebben we als bestuur Aarnout in het zonnetje gezet, omdat hij stopt met het fluiten als bondsscheidsrechter voor onze vereniging.
Omdat het geluid vanuit de microfoon op het veld niet iedereen bereikte, maar ook omdat we als bestuur het belang van deze “vrijwilligerstaak” voor de vereniging extra willen belichten, nog even een korte terugblik.
Aarnout fluit als sinds de oprichting van Fortis in 1998 (en daarvoor bij Animo) wedstrijden in het wedstrijdkorfbal. Bij veel verenigingen in Zeeland is dit een bekend fenomeen, maar voor veel leden van Fortis is dit niet zo. Natuurlijk omdat dit fluiten vaak gebeurt uit het zicht van het veld of de zaal in Souburg, maar het zou ook zo kunnen zijn, dat we hier te weinig als Fortis bij stil hebben gestaan (en het maar als een vanzelfsprekendheid hebben beschouwd).
In je uppie op pad
Dat Aarnout (en alle andere bondsscheidsrechters) wekelijks op zaterdag in de auto of op de fiets stappen om hun “uitwedstrijd te gaan spelen” in hun uppie. In het geval van Aarnout vaak ook nog in combinatie met het coachen van een senioren- of jeugdploeg van Fortis. Kortom op zaterdag een gehele dag in de weer voor de club. Zoals Aarnout zelf aangaf deze week, nog steeds met veel plezier, maar dat het na zoveel jaar tijd wordt voor anderen om deze taak op zich te nemen.
Want los van dit plezier en uitdaging/ontwikkeling voor de scheidsrechter zelf, hebben we als vereniging ook een belang om voldoende bondsscheidsrechters te hebben. Dit heeft ermee te maken, dat als je als vereniging wilt deelnemen in het wedstrijdkorfbal van de KNKV (dit doen we dit seizoen bijvoorbeeld met 4 senioren- en 3 jeugdploegen) je geacht wordt als vereniging scheidsrechters hiervoor te “leveren”. Praktisch betekende dat voor het afgelopen veldseizoen, dat we als Fortis de taak hadden om 67 wedstrijden te fluiten in het wedstrijdkorfbal en even uitgaande van 14 speelweekends, betekende dit dat er elke zaterdag gemiddeld 4 of 5 wedstrijden in het wedstrijdkorfbal door Fortis gefloten moeten worden.
Vrijwilligers zoals Aarnout van ‘levensbelang’ voor Fortis
Kortom een hele uitdaging en zonder vrijwilligers zoals Aarnout gaan we dit niet redden. Als bestuur respecteren we zijn besluit om er na zoveel jaar mee te stoppen en zijn we heel blij dat hij zijn “vrijwilligerstaak” als jeugdtrainer volgend seizoen nog doorzet!
Namens het bestuur, Jacco de Meij TC-senioren.
